ufuk’larý pus’lamayýn..
Mehlikâ’m uykusunda, lâmia su’ya küser
ve;
esrar’lý gece de zindan mavi’ye
aþk yorgunu pervane’ler düþer..
sökülüyor iken geceden süveydâ
feyz ile hüzn’e aþina
ayrýlýðýn acý’sý
peydah olur
ma’þûk’a
hasret;
imansýzlaþýr
sokulur sükûn
asýr’lýk serkeþ’liðe
bakýþlarý melûl
derya kadar billûr
füsun yâr
düþünce ak’la
zihinde hâsýl olan sûret
uçurur kendini arþ’a...
uryani ufuk’larda
mavi;
perdedâr olup
sýr etse de çehren’i
þiddetli ihtirasýn peþrev’i
suzi ile
gözlerinin þehlâ’sýna yolcudur bu peri..
mehlikâ: ay yüzlü
lâmia: parýldayan
süveydâ: siyahlýk
Turnaki..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.