Oturmuþum saatlerdir hayatý dersimin önünde
Bu zor anýmda aklým fikrim senin aþký gülünde
Sensizliðin ateþi alev alev yanarken gönlümde
Halbuki kimseyi sevemem sanmýþtým kalan ömrümde
Bu acýlý anýmda öyle tatlý anýlar yaþattýnki bana
Baðlandým bir sarmaþýk misali ruhumla sana
Ýçtim yýllanmýþ aþký þarabýndan kana kana
Halbuki kimseyi yaklaþtýrmayacaktým artýk bu cana
Sýðdýramýyorum bu satýrlarýma sana olan duygularýmý
Bölüyor sýcaklýðýnýn hasreti geceyarýsý uykularýmý
Sana anlatmak isterdim benim hayatý korkularýmý
Halbuki kimseye kýrdýrmayacaktým birdaha kurallarýmý
Býrakmak isterdim kendimi yaprak misali kollarýna
Dalmak isterdim seninle beraber sonsuz aþk uykularýna
Yarab yasakladýðý meyva misali Adem ile Havva kullarýna
Halbuki kimseyi çekmek istemezken hayatýmýn çöl kumlarýna
Carptý yine kahpe felek acýlý tokatýný bu hayatý kaderimde
Kaldým yine sýnýfta baþarýsýzlýk hayatý diplomasý ellerimde
Kaybettim aþktan istifade caný dostluðu yaþlý gözlerimde
Halbuki kimseyi kýracak bir hitab bile yokken bu sözlerimde
Kaybettim iste
Herzamanki gibi kaybettim
Sonsuz sevgilerimle
Mikail
Nürnberg, 27.04.2010
söz-yazý mikail, alias deli cocuk
e-mail: mikail32@gmx.de
msn: deli_cocuk32@hotmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.