BİR TEMMUZ AKŞAMI

Aylar var yemek piþmiyor mutfaðýmda;
Her gün bir kuru simit, bir bardak cay;
Yetiyor da artýyor bile yalnýz olana.
Gün geçmiyor mektup yazýyorum size
Tam on yýldýr hiç aralýksýz.
Gündüz dolaþmaktý, çiçek sulamaktý derken geçiyor zaman
Asýl gece koyuyor yalnýzlýk adama.
Yataðýma uzanýp perdeyi açýyorum, yýldýzlarý seyrediyorum.
AKLIM KARMA KARIÞIK………………
Ulan insan bir arar be bir sorar.
Ölsek kimsenin haberi olmayacak, duvarda ki kýrýk saatten baþka.
Sende zaman zaman düþünüyor musun beni?
On yýl oldu görmeyeli seni
Hep aklýmdasýn her gece
Ne zaman ki temmuz ayý gelse;
O kadýn geliyor aklýma ve bir de yýktýðýn yuvaný bir hiç uðruna.
Ve birde yýktýðýn yuvaný bir hiç uðruna
…….
Nasýlda anlamamýþtým aldattýðýný beni
Sende de o aralar bir alaka bir ilgi
Ta ki cebinde buldum kadýnýn resmini
’ne var ulan yapamam mý dedin’
Çektin gittin….
Bir temmuz aksamýydý
Yýldýzlar peþ peþe kaydý
Ýlk bir iki hafta yetti mutfaktaki erzak
Baktým sonu geliyor her þeyin çalýþman lazým kýzým dedim
Artýk kalk
Gündeliðe gittim önceleri ev baþýna 2 lira
Çocuklar büyüdükce yetmez oldu oda
Daha emeðimin teri kurumamýþtý actýðýmda kapýmý
Bir not buldum aleni
Bende kalacak cocuklar
Nasýl kýydýn nasýl ayýrdýn onlarý benden
Ne yaparým ben þimdi nasýl yasarým onlar olmadan
-ararlar seni merakta kalma demiþin
Sende ki de yürekmi be hiç sevmemiþsin
…………
Evet dediðin gibi aradýlar bir kac yýl
Ya sonra ….
Önce mektuplar kesildi sonra telefonlar
Ve þimdide ayak sesleri kapýmdan
Nereye varýr benim bu halim böyle
Ulan adam bir arar o yirmi yýlýn hatýrýna
Çocuklarý da benzettin kendine
Onlarda aramaz oldu analarýný
Kim bilir nasýl büyümüþlerdir
On yýl oldu belki görmeyeli
Odam buz gibi bedenim üþüyor
Yalnýz kamýþým bu hayatta yüreðim kan aðlýyor






Sosyal Medyada Paylaşın: