ETEKLERİNDEYİM ULUDAĞIN

Yýllar sonra
Hasreti vurdu baþýma
Vardým yaný baþýna
Geldim günümü paylaþmaya
Eteklerindeyim uludaðýn
Zirvesindeydim mutluluklarýn
Yine tazelendi umutlarým
Yeni uyanmýþtý daha
Günaydýn dedi baharla bana
Beyaz geceliði üstündeydi hala
Mahmur gözlerle baktý suratýma
Ben dayanmýþtým kapýsýna
Kýrýlmýþ olmalý serindi ilk baþta
Dayanamadý ýssýz kollarýma
Çünkü ben gelmiþtim ona
Eteklerine yaslanmaya
Koynunda yaþamaya
Neler çektim bir bilsen
Sarýlmak için boynuna,
Eðildim, kývrýldým
Dönüp durdum
Bir saðýna, bir soluna
Kararlýydým bir günde olsa
bölecektim ekmeðinden bir parça
Son verecektim susuzluðuma
Her þeye raðmen beraber yaþamaya
Zirvesinde güle oynaya
Razýydým serinliðinde donmaya
Kokusunda hayat bulmaya;

Göðün mavisinde oturduk beraber
Geçen zamandan bihaber
Onda yalnýzlýk olmuþtu keder
Ben onsuz yýllardýr derbeder
Baþý dumanlýydý
Yine eskisi gibi dik baþlý
Yine maðrur
Kimsesizlik onu kemirip durur
Oradan buradan konuþtuk
Bazen de sustuk
Yýllarýn acýmazlýðýný bir an unuttuk
Ayrýlýk vakti geldi
Gözler yine puslu
Ama bu sefer umutlu
Söz verdim yine gelecektim
Aramýzda gidip gelen sükuttu
Ayrýlýk gözyaþlarý sel oldu
Tüm þehri boðdu
Aziz bir su oldu
Ýþte güzelim Uludað buydu
Gözlerinden akan
Yüreðimi serinletip soðuttu
Her zaman bekler
Senden, benden
Sizden, bizden
Gelecek bir yolcuyu
Saklar içinde umudu…
26.04.2010
Orhan OYANIK


Sosyal Medyada Paylaşın: