GECESİZ KALAN SABAHLAR

Jilet yarasý acýtmaz canýmý, dilimdeki sýr kadar.
Kalbim aklýma savaþ açtý, iradesizim þu aralar
Heyecanýmý eski bir sandýk içine sýkýþtýrsam,
Açtýðýmda yüzüme çarpar, benden artan dalgalar

Ben karabulut üstünde yolcu olsaydým, gök savaþçýsý
Sen hatrýma deðerdin yine, anýlarda zümrüt pýrýltýsý
Korkularýmý zarfýn içine koyup adressiz yollasam
Yine bana döner bilirim, korkularýmýn ayný yaþlý hastasý

Çiçekleri sulama! býrak kurusunlar pencere önünde!
Onlar belki de alacaklý güneþin gözünde
Sel içine dök beni, çiçeklerimle beraber
Ölecekler, solarak can verecekler günün birinde

Yalnýzlýðýn rengi yok, su gibi, taþar sadece, bilirsin!
Sen gökkuþaðýndan çaldýðým en kýymetli rengin ismisin
Eðer sana bir gün benimle kal dersem
Biliyorum, beni benden alýp, arkana bakmadan gidersin

Cenazesi kalktý umutlarýmýn uzun zaman önce
Ayaklarýna pranga vuracaðým bana tekrar dönünce
Gündüz kuþlarý geceden ürküp kanat çýrptýlar
Karanlýk gözlerimin içindeki týlsým aniden sönünce

Yalan sarmýþ adalarýmýn etrafýný nefes alamýyorum
Göz kapaklarým yaþlý, göz yaþlarýmý tutamýyorum
Aþkla aram bozuldu buhrana boðulurken hislerim
Uçarken gökyüzünde saðanak yaðmur içiyorum..


Ýsmail Þanlý

Sosyal Medyada Paylaşın: