KURALBENİM

KURALBENÝM

Baktýðým gözler þimdi bana uzak
Söylediðin sözler þimdi bana ýrak
Sen gittin artýk sevgimi geride býrak
Ne âlemine ne kralýna yol vermiþim
Ben senin kalbine yenilmiþim
Hep kural benim derdin

Umut ýþýklarýný ayaklarýna sererdim
Ama sen beni kuralýna göre terk ettin
Hani hep kural benim derdin
Sen benim kalbinde ölecektin
Ne zaman istesem beni sevecektin
Her özlediðimde bana seslenecektin
Yezidin harcý zülüm

Yeter bu kadar açý ölüm
Ben seni her zaman özledim gülüm
Bu þehir artýk bana ýzdýrýb oldu
Taþlarý bir silah gibi soðudu
Semtleri bir kurþun misali vuruyordu

Yasaklarý dinlemeyen bir mahkûm gibi
Kurallarý çiðnemek bu kadar mý zordu
Her gün seni özlüyorum zalim sevgili
Ne kuralýna ne alayýna
Ben âþýk oldum senin yanan sevdana
Bak aðlýyorum yine yanlýz baþýma
Deli gibi âþýk oldum ben sana

Ben bu hasretle dayamam ki
Ben bu özlemle ölürüm inan ki
Remziye Çelik
4.25.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: