YOL HARİTASI
Ölüm deðil asýl korku,
Korkulacak; boþ bir yaþam.
Varýlacak yeri bir düþün de,
Sonunda piþmanlýk duyma paþam…
Altmýþ, yetmiþ derken,
Bir bakmýþsýn ömür bitmiþ.
Sermayeler tükenmiþ de,
Yolculuk boþa gitmiþ…
Bir bak hangi yolda yürüyorsun,
Sakýn sonunda deme aman.
Boþuna uçuvermesin,
Hoyratça harcanmasýn zaman…
Boþ kalmasýn ambarýn, çalýþ.
Hazýrlan, birazcýk da azýk koy.
Malým, eþim, çocuklarým derken,
Sonunda deme sakýn eyvah, oy…
Dosdoðru ol, dik dur!
Bir gün eðilecek þu baþlar.
Ýnancýna kulak ver,
Sonunda baþýna dikilecek taþlar…
Yaþam dediðin ne ki;
Bir umut, bir nefes.
Ýnançla, idealle yaþa da,
Olmasýn dünyalar sana kafes…
Hayatýn bir adý hüzün ise,
Diðer adý mutluluktur.
Yol haritaný iyi belirle,
Yaþam, bir nefeslik soluktur…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.