DOLUNAY VARDI O GECE

Sessiz gecenin,koynunda kimsesiz,
Garip bir kuþ misali,geziyorum bu gecede,
Kimse sen kimsin,neden geziyorsun demiyor,
Bu sessizlik hayra alamet deðil,gecede...

Dolunay vardý, o gece havada,
Büyülüyordu aydýnlýðý insaný,
Iþýðý aydýnlatýyordu, sokaklarý,
Ayýn ýþýðýna sýðýndým,býraktým kendimi geceye...

Ayýn aydýnlýðýnda, içime çektiðim havada,
Sen vardýn,kokun vardý,orada o gecede,
Uzaklarda olsan da,sen gibi doðdu geceme,
Dolunay o gece benim dünyama...

Sensiz gecenin yanlýzlýðý doldu,benliðime,
Daldým senin hayaline bu gecede,
Sense dolunayýn ýþýðýnda penceremde,
Sessiz,sessiz aðlýyordun o gecede...

Aðlamýyorum deme,göz yaþlarýn yanaklarýnda,
Parladý yanaðýnda, ayýn ýþýðý vurduðunda,
Sende de isyan vardý,yanlýzlýða o gecede sessizlikte,
Bak seni bana getirdi,Dolunay bu gecede pencereme...

Musa çaðlar

Sosyal Medyada Paylaşın: