HEMŞİRE ABLA

Dayanamadým geldim umut kapýnýza,
Sen elinden geleni yap, hemþire abla.
Ölürsem suçu bulmayýn doktorunuza,
Morgunuza yollayýver, hemþire abla.

Korkmayýn kimsenin haberi yok arkamdan,
Arayýp soran olmaz, amcam yok Bakandan,
Bir yer bulup kimsesizler mezarlýðýndan,
Sar sarmala, gönderiver hemþire abla.

Ana, baba mevta sýrtýný döndü avrat,
Hiç yaþamadan döndüm bu dünyadan heyhat,
Þifa daðýtana cennet olsun þu hayat,
Mezarýma taþ diktirme, hemþire abla.

Sevgiye hasretten ciðerlerim pörsüdü,
Doðru söyle deyince insanlar körü dü,
Hakîm beyler masumu suçlarla bürüdü,
Mezarým belli olmasýn, hemþire abla.

Herkesten aldým tek, tek aðzýmýn payýný,
El etek öpmezsen öðretirler dayýný,
Terfi için karýþtýrýp ver þef çayýný,
Kefenle, dua ediver, hemþire abla.

Dert görmesin þifa daðýtan elleriniz,
Tatlý söyle merhem olsun o sözleriniz,
Bir de biz üzüyoruz yeterli derdiniz,
Benim gibisini hoþ gör, hemþire abla.

Yarým asýr yaþanmýþ yarý tok, yarý aç,
Sana kýzan olursa çiçekle kucak aç,
Ödenir bir gün bedeller düz olur yamaç,
Hakkýn ödenmez, helâl et hemþire abla.

27/02/2006

DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın: