Sen Gittin Ya

Sen gittin ya…
Ben soðuk daðlar ardýnda kalmadým kimsesiz
Her an seninle dolu olmadý düþüncelerim hiç
Yaðmurlara karýþtýrýp,saklamadým gözyaþlarýmý
Özlemin ile avuçlarýmý kanatmadým hiç…

Sen gittin ya…
Çiçeklerime su vermeyi unutup soldurmadým
Taþlara,duvarlara yaldýzlý harflerle ismini kazýmadým hiç
Hayallerimin açtýðý her pencerede,sen karþýma çýkmadýn
Tutsak olmadým,gecelerce güzel yüzüne hiç

Sen gittin ya…
Ben yolumu kaybetmedim þaþkýnca,sensiz sokaklarda
Gelirsin diye,her an yollarýný gözlemedim hiç
Rüzgarlarýn getirdiðini sandýðým sesin ile avunmadým
Köhne meyhaneler,berduþluðuma yoldaþlýk etmedi hiç

Sen gittin ya…
Saçma sapan þiirler dökülmedi,beyaz yapraklara kalemimden
Yokluðunla esrikleþip,deli divane olmadým hiç
Ay’a,yýldýzlara sormadým,bana seni getirmelerini istemedim
Zaman tükenirken git gide,aðýrlýðý çökmedi üzerime hiç

Sen gittin ya…
Ben günaha girmedim,küfürler savurarak
Bir kaybolmuþluk türküsü dilimde,avare dolaþmadým hiç
Kendimi kandýrmaya çabalamadým yalanlarla
Vurulmuþ hissetmedim canevimden hiç

Sen gittin ya…
Iþýðým kaybolmadý,gözümün feri solmadý
Uzak ufuklarda,sisler arasinda kalmadý siluetin hiç
Sahiller boyu,kumsalda ayak izlerini tahayyül etmedim
Kaybetmenin acýsýný,ta derinlerimde yaþamadým hiç

Sen gittin ya…
Mavilerim iþgal altýnda kalmadý
Saklamadým teselli olarak,kadehlerdeki dudak izlerini hiç
Kalabalýklar dolusu yalnýzlýðým,bana yarenlik etmedi
Çaresiz kalmýþ umutlarýmý,gövdeme siper etmedim hiç

Sen gittin ya…
Damla damla her gün kanamadý ciðerim
Her gün batýmýnda ölüp,sabah dirilmeye çalýþmadým hiç
Kasýrgalarca ordan oraya sürüklenmedim,bir kum tanesi gibi
Kulaðým telefonda beklemedim,ararsýn belki diye hiç

Sen gittin ya…
Kürek mahkumu hapislere vurulmadým,gönlünün zindanýnda
Kuþlar uçurmadým,yorgun þafaklarýmda hiç
Hasretler ekip büyütmedim,yüreðimin saksýlarýnda
Rüyalarýmda meleklerle dertleþmedim hiç

Dilimde dolaþýr durur bir þarký
“Seni uzaktan sevmek,aþklarýn en güzeli
Alýþtým hasretine,gel desen gelememki”

Söz geçmez kalbime,seni özler düþ misali
Ömrüm vefa ederse,dirhem dirhem süzülüp yüreðim taþar
Engin bir okyanus gibi,ezelden ebediyete kadar…


Ýlhan Seber


23/04/2010



Sosyal Medyada Paylaşın: