Aþkýn sanki cam kýrýðý,
Yürüyorum yalýn ayak.
Kara sevdan ne bedeli,
Ödüyorum aðlayarak.
Esip rüzgarýn yönünde,
Kurudum günün önünde,
Sen yine yüz aþk gölünde,
Kaygýsýzca salýnarak.
Sen þikayet can þikayet,
Koptum yaþamdan nihayet,
Hadi hayata davet et,
Yar gönlüne çaðýrarak.
Dildir bu belki de býkar,
Ozan söyler hatýr yýkar,
Susuþumdan mana çýkar,
Anlamasan baðýrarak.
Ozan AKAR
Haziran 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.