Kabaran Gönül

Görüyorum,
Çýlgýn þairin sesleniþini
Oturmuþ yüreði umarsýz raylar üzre
Ne korku ne hüzün ne keder
Gelsin geçsin üstümden
___________________demirden gülleler.

Yýkýlmam diyor,
Çýlgýnlýk dedim ya
Durulmayan bir kan var damarýmda.
Atan nabzýma bak;
Duydun mu tamtam davullarý çalýyor,
Çek arabaný diyor
Vuruyor kalbim derinden
Ben biliyorum;
Kimse beni sevmiyor...

Ýsyanýn kime biliyorum
O tertemiz yürekte
En küçük leke bile
Belli eder kendini de
Sanki Tufan kopmuþ
Gündüz gece,
Güneþ kara bir gölge olmuþ sende.

Bilirim o derin yalnýzlýðý
En savunmasýz halinde bulur
Usuldan yoklar yüreði.
De ki;
Ben kýrýlmam kolayca
En küçük sevgilerim var
Dað gibi duruyorlar ya iþte
Çakýltaþý kadar gözümde yoksunuz
Siz ümitsizlik yaðdýran gölgeler.
Küçük uðursuz ellerinizi çekin benden
Nasýlsa gün doðuyor gökkubbemden.

Ben ki gerilmiþ bir yayým,
Çektiðim üzüntü, keder.
Bu asýk yanýma bakma
Bu gergin olan, ileri fýrlama aný.
Bak sen daha kalkmadan yerinden
Çýktým hüzün tünelinden.

Artýk korkmuyorum akbabalar
Dolanmayýn üzerimde.
Bu gün mutluluklar büyümüþ gelmiþ yanýma
Bir avuç keder ne ola
Daldým huzur içinde
Okyanus kadar sevince...

(Nisan 2010 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: