ARİF OLAN ANLAR
ARÝF OLAN ANLAR
Biliyorum çok uzaklardasýn çok
Seni görmeme lüzum yok artýk yok
Dilerim gönlünce yaþarsýn
Paranda pulun da gözüm yok
Çaðýrsam da gelmeyeceksin
Sen uzaklarýn çocuðu oldun
Kar delenler gibi yamaçlarda açardýn
Çok erken soldum dostum çok
Rahatýn yerindeymiþ haberin aldým
Gününü gün ediyormuþsun sazda barlarda
Ben artýk yaþayamam demiþsin
Arnavut kaldýrýmlý daracýk sokaklarda
Ben usandým gecekondulardan
Usandým sokak lambalarýnýn altýnda yatmaktan
Býktým gece yarýlarý karakollara düþüp
Sabaha kadar sürekli sorgulanmaktan
Haklýsýn dostum çok çok haklýsýn
Hani seni kýskanmýyor da deðilim
Ama bende oralarda yapamam
Tek dostum bu daracýk sokak
Ve ateþ böceði gibi parlayan sokak lambasý
Onlarla olmaktan asla piþman deðilim
Dudaklarýn öyle söylese de
Yüreðinde yine bir sýzý var
Herkesi her þeyi unuttum demiþsin amma
Biliyorum ki aklýnýn bir köþesinde
Ýlk aþkýn bað komþunun kýzý var
Saklamaya ne hacet be imansýz
Seni o günleri çok özledim çok
Ne deyim be dostum anla artýk
Arif olan anlar fazla söze lüzum yok yok
Ekrem MADENLÝ
15.02.2010:0.36
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.