yanlızlık

öyleydi anlarsýn ya,
bir akþam üstü gitti,
saçlarý yastýgýmda misafir,
gözleri aglamaklýydý,
hiç seviþmemiþ gibi katýydý elleri,
hep boþ kavgalarda tükenik,
öte sevdalara hayalceydi.
öylesi yanlýzlýgý vardýki bilmelisin,
hiç tükenmez yolculuklarýn adýmý
çaresiz hücrelerin esiri gibiydi,
belki hiç soyunmamýþtý yüregi aþka,
kimsesiz kedicikler gibi mahzun,
en igrenç tecavüzlere mahkumdu yüregi,
ankarada o þehirde kendince,
akdeniz gibi tuzlu yanlýþlarýnda ömrün,
en koynuna girilmez yalanlarla,
seninle elele o gecede,
karanlýgýna takýlmýþtý yanýlgýnýn,
daha çaylarý demlenmemiþken ömrün,
öpüþmemiþken korkular,
kýsýr döngüleri kýramamýþken yürek,
yanlýzlýgý avuç içlerinde,
hep boþ kavgalara tükenik ,
boþ dalarda yanlýzken.....
Sosyal Medyada Paylaşın: