Bugün yine alýþveriþ için dýþarý çýkmýþtým,
Her zamanki güzergahtaydým ve yürüyordum,
Bildik manzaralar geride kalýyordu ilerlerken,
Hedefe yaklaþýyordum etrafýma bakýnýrken…
Sarman kedi bu sefer orta yerde oturmuþtu,
Bir bacaðýný havaya kaldýrýp iki kat olmuþtu,
Sanýrým bu bacak onda bir denge unsuruydu,
Ondan güç alarak geniþ alanda yalanýyordu…
Kediler çok hassastýr, özellikle koklarken,
Yavaþça yanýna yaklaþtým, o hala yalanýrken,
Beni hissettiðinde baktý, bacaðýný yere býraktý,
Sonra burnunu yaklaþtýrarak elimi yine kokladý…
Sadece koklamýyordu, baþýný da okþatýyordu,
Benim elimin havada durmasý ona yetiyordu,
Bazen de yakalayýp patilerinin arasýna alýyordu,
Sonra da özenle tutarak yaladýkça yalýyordu…
Orada daha fazla beklemem doðru olmazdý,
Ýstemeyerek de olsa onu býrakýp yoluma gittim,
Bir süreliðine arkamdan geleceðini biliyordum,
Sonrasýnda o durmuþtu ve ben hala yürüyordum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.