Gül Goncası Cennet Parçası

Uhad’dan görünen, o ne güzel þirin medine.
Þerefli melekler var, yedi kapýsýnýn önünde.

Kutlu þehrin baðrýnda saçýlýr alemlere rahmet.
Orasý darûl karar, darûl hicre, darûl Ýslâm elbet.

Nur ikliminde sözün nutku tutulur sana feda canlar.
Heyacanlar köpürür bütün gönülleri sararda sarar.

Yine hatýrladým þühedayý, yaþ doldu bu gözlerim.
Hayranlýkla Uhud sevdi seni caným peygamberim.

Sensin Ýbrahimin, Ýsmailin, mübarek temiz soyu.
Sensin sevinç, sensin ümit, her sinede ömür boyu.

Yeþil Ravzan kutlu cennet bahçesi, gül goncasý.
Kalbim onun sevdalýsý, o cennetin parçasý.

Sidre’yi bürüyen bürümüþ artýk, nurlar saçýlmýþ.
Firdevs cennetleri, yüce Sultaný Rasûle açýlmýþ.

Gönlümdeki derin arzular, sýðmýyor kaleme.
Çorak toprak yeþerdi hayat buldu senin geliþinle.

Beni bu hasretler yaktý varsýn yaksýn bu sevdalýk.
Yürekler kanadý, göz çeþmesi aktý akarsa aksýn artýk.

Ya ilâhi! Duamý, niyazýmý, yeterki sen kabul eyle.
Ya ilâhi! Sonsuz salât ve selâm olsun Hz. Rasûle.


Uhud daðý / Medine-i Münevvere 1403H.

Ali Kýlýç Kakiz

Sosyal Medyada Paylaşın: