“Daha dün annemizin kollarýnda yaþarken” Bir hayaldi çiçekli bahçe Çocuksu düþlerdi koþturduðumuz Þu bu derken Þafak atmak üzere... Zaman akýp gitmiþ meðer Biz masal dinlerken.
Yetiþkin olmanýn aymazlýðý Yaldýzlý sözlere kandýk Düþünmedik bile Ayrýcalýk sandýk hamallýðý Takmaya gör sýrtýna semeri Ne mümkün çýkarmak Git gel git gel... Bize hoyratça taþýttýlar hayatý.
Þimdi yorgun ve bitkin Geç anlýyor insan Oysa taþýmakla bitmiyor hayat Her biten gün Kuluçkaya yatýyor sabaha Durun diyorsun Durun Bu bir aldatmaca... Kimse dinlemiyor Her gün hamallarýný doðuruyor hayat Ve her gün Semer vuruluyor birilerinin sýrtýna.
... Çocuksu düþlerimiz kalýyor geriye Ve daha ambalajý açýlmadýk Koca bir ukde... Ne zaman bir bahçe görsem Çiçek arar gözlerim Ya da selviler dizili bir yolda yürürken Hemen o þarkýyý mýrýldanýr Ýçimdeki çocuk “Daha dün annemizin kollarýnda yaþarken”. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami Bağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.