Hayatımın Son Noktası

Akþam güneþi batarken,
gün batýmýnda sevdam;
dümensiz geminin yolculuðunda
yelkensiz ve kaptansýz
yol almaktaydý...

güneþin kýzýllýðý sarmýþtý bedenimi
rüzgar gülünün savurmasýna
býraktým kendimi,
kum taneciklerinin
hayat yolculuðunda
bedenimi nereye götürürse
kaderimin beni nereye götüreceðini
bilmeden gitmekteydim...

sitemim var sana kader;
saadet yaramadý bize
biz bu yükü taþýyamadýk

sen;
öðretmiþtin bana aþký,sevdayý
senin olmayý düþlerken
eski bir aþkdan kalma gibi
paçavraya döndüm...

ecel;
hayatýma teðet geçti
boynum eðdim..

duvarlar üstüme yýkýldý
kendimi kaybettim yönüm þaþtý
yýldýzlar,bulutlar,bazen ay
gecelerimin sessizliðine büründü
gözyaþlarým yaðmur gibi
yastýðýmý ýslattý..
tavaný seyrederken
caným yanarak sevdama
veda ediyordum gözyaþlarýmla...

yüreðimden seni silmek
kolay deðil elbet
kolumu kanadýmý kýrdýn
mutluluk masallardaymýs meðer
onu anladým..

kalbime prangalar vurdum
kendimle baþbaþa kalacaðým
kapattým herþeyi çekildim..
þiirlerim kýrýlgan
hüzün dolu içimdeki kasýrgalardan
kanadý kýrýk bir martý gibi
sensizliðin son demindeyken
düþlerime kar yaðdý

kendi hayatýmdan çaldým
sana verdim...

oysa ;
çýktýn hayatýmdan
ayrýlýðýn adýný da kalbime yazdým
kara bulutlar sardý sinemi
sindim...
feleðin sillesini yedim
kaderime boyun eðdim
artýk gezginim bu diyarda

hayatýmýn son noktasý
ölüm döþeðine yaklaþtýðým an
sana ulaþacaðým andýr...

çerkez kýzý
vildan güldaðlý
19.04.2010-15.00

Sosyal Medyada Paylaşın: