NUR YÜZLÜM
Seni gördüðümde güneþ tutuldu,
Gece yýldýzlarý seçemez oldum.
Göz gözü görmüyor her yer sis oldu,
Karanlýkta çýk gel ,çýk gel nur yüzlüm.
Baþýma bulutlar çöktü gitmiyor,
Geceler uzadý say, say bitmiyor,
Odamda kanaryam artýk ötmüyor,
Gündüzüm bitmeden çýk gel nur yüzlüm.
Baþýmdaki esen kavak yelleri,
Bahcemde solmakta sevda gülleri,
Özleminle yüklü diyar elleri,
Aþarak gel bana güzel nur yüzlüm,
Geceler bitmiyor gözümde þepnem,
Sensizlikle puslu odam hepten nem,
Küstüm sensizliðe,örtük pencerem,
Sabahýma ýþýk ol gel nur yüzlüm.
Sen yoksun resmini karþýma aldým,
Uzayan gecemde uykuya daldým,
Hayalimde seni aradým durdum,
Bulamadým seni çýk gel nur yüzlüm.
Rüzgarlara sordum söylemediler,
Yaðmurlara sordum bilemediler,
Yaðan kar’a sordum gelmez dediler,
Takadým kalmadý çýk gel nur yüzlüm.
Ýsmet Kanýk@
Ýsme Kanýk@
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.