BEYAZ BİR GÜL BIRAKMIŞTIM

Kayaçlar üzerinde köpüren dalgalara
Suskun fakat derinden haykýran bakýþlar sallýyorum
Su üzerinde ki görüntümü dalgalandýrýp
Acizliðimi örtpas etmesi için
Balýk olup oltaya takýlmak isterdim
Çýrpýndýkça ruhumun avurtlarýnýn parçalandýðýný hissetmek
Kan kokusunun kokmuþ tenimi çekilir hale getirmesi için
Bir seferlik kaderden kopup
Sonunu bildiðim bir figüraný oynamak için
Zaferin ölüm acýsýna yol gösterdiðini
Su yüzeyinden yaþadýðým tabiata izletmek için
Bir martý olup sen Ýstanbul’u selamlarken
Gökyüzünden seninle birlikte selamlamak isterdim boðazý
Benim ben olduðumdan habersiz
Ýzlemek isterdim Ýstanbul’a karýþmýþ olan güzelliðini
Saçlarýnýn rüzgara teslim oluþunu
Ve gözlerinin güneþe umutlarýný sunuþunu
Varoluþtan sonra ki her saniyede
Yokoluþuma ne kadar yaklaþtýðýmý
Nasýl sensizliðe alýþamadýðýmý...
Sadece yanýnda olabilmektir belki de bütün mesele
Yanýnda olup gölgenle serinlemekte
Dudaklarýnla aþklanýp
Parmaklarýmla yüzünde dolaþmakta
Mutluluktan þaþkýna dönüp
Sarhoþ olmakta...
Ünlemin soru iþaretine karýþtýðý yerdeyim þimdi
Adýmlarým ürkek ve manasýz
Kasýrgalarýn kol gezdiði bir þehri barýndýran et parçasý yüreðim
Sahipsiz,kurak,yýkýk ve virane
Bir ev var sadece sapa saðlam duran
Iþýklarý ve kapýsý hep açýk
Ýçerisi tozlanmýþ ve soðumuþ
Arka odada ki masada bir gül býrakmýþtým
Hala ayný yerinde duruyor
Yeni açmakta olan beyaz bir gül
Gelip senin almaný,sana gülüm dememi bekliyor...

Sosyal Medyada Paylaşın: