Mehmetti adý...
Yiðitti...
Dað gibi delikanlýydý.
Endamlýydý...
Korku nedir bilmezdi...
Bir anasý vardý hatçe aba
Birde sazý
Eh birde yavuklusu vardý.
Baþkada kimsesi yoktu Mehmedimin.
Anlattýlar o gün köy kahvesinde
Nasýl þehit olduðunu mehmettin.
Dikilmiþ eþkiyanýn karþýsýna...
Dimdik...
Göðsünü gere gere
Korkmadan,usanmadan
Bakmýþ gözlerine itlerin...
Öyle bir bakmýþki
Korkmuþ eþkiya tabi...
Yürek yok ki çekmiþ silahý
Sýkmýþ mehmedimin göðsüne...
Sol yaný yanmýþ mehmedimin...
Acýdýðý için deðil
Anasýna,yavuklusuna yanmýþ sol yaný...
Haber gelince yýkýldý bütün köy...
Ýnanmadýk baþta...
Cevþeni,kolyesi gelince...
Aðladý bütün köy günlerce...
Deli fýrat taþtý...
Gökler inledi...
Anasý dimdik geldi...
Köy meydanýna...
Aðlar,analar aðlamýyýn,sevinin
Mehmedim þehit oldu...
Bitane daha mehmedim fede olsun...
Önemli olan
VATAN SAÐ OLSUN....
dedi...
Haziran 2007
Uygar Kaleci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.