SON BAKIŞ
Her cümleden sonra ,
Son bir cümle daha kalýr dudaklarda.
Hani el sallanýrken yolculuða,
Dur diye seslenmek istenir ya,
Bittiði sanýlýr birþeylerin ,
Son anlamsýzlýðýný korurken kafalarda,
Sorular sorulur vicdanlara,
Bitip gidenlerin ardýnda.
Burukluk bir son mudur duyulan yokluða?
Tükenmez hiç bir þey, özlemler var oldukça.
Deðiþir belki yaþam, güzellikler yaþanýr,
Belki hiç zevk alýnmaz her nefes alýnýþta,
Zaman akýp gider hep, insanlar da yaþlanýr.
Ecel de gelir bir gün, ölüm bile yaþanýr,
Ayrýlýk koyar ama, umuda el sallanýr.
sonsuzluk düþünülür, yine o son bakýþta,
Yoktur yapacak bir þey, kadere bel baðlanýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.