Vazgeç gönül zorlama, geçti artýk demimiz
Sitemim var bülbüle, güle konmuþ, kime ne
Fýrtýnadan borandan, dümen kýrmýþ gemimiz
Dalgalarla boðuþmuþ, suda yanmýþ, kime ne
Gün/eþsiz geçti yýllar, donuyor üþüyorum
Dünya koca bir köydü, sade ben yaþýyorum
Çaresiz emekliyor, kalksam da düþüyorum
Yalan olan dünya da, tende canmýþ kime ne
Hayallerim var idi, hayat candan bezdirdi
Bir lokmanýn peþinden, karýþ karýþ gezdirdi
Mert kul diye yanaþtým, namertlere ezdirdi
Kýzýlcýk þerbet diye, kana banmýþ kime ne
Gün yüzü de görmedim, boþa geçti yýllarým
Anlatsam kim anlar ki, çile dolu hallarým
Kurudu baðým bahçem, filiz vermez dallarým
Kuru soluk, boþ gövde cana kanmýþ kime ne
Selamet yakýn diye, sabýrla hep baktým ben
Mutluluk hakkým diye, kafayý da taktým ben
Bir sevdanýn harýnda, yüreðimi yaktým ben
Yar yoluma gül döküp, beni anmýþ kime ne
Þefika her rüyayý, gerçek sanmýþ kime ne
Þefika TÜRK
13-04-2010
ÞÝÝRÝMÝ DÜZENLEYEREK SON ÞEKLÝNÝ VEREN TIKIROÐLU HOCAMA TEÞEKKÜR EDERÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.