Ah o atalar

Çocukluðumda baþladý, hakkýmdaki kararlarý
Ama idrak etmiyorlar; verdikleri zararlarý
Biz biliriz edasýyle hayatýmý mahvettiler
Þimdi gelipte sarsýnlar, açtýklarý yaralarý.

Giyeceðim ayakkabý, elbiseyi onlar seçti
Gezeceðim arkadaþa yine onlar deðer biçti
Çocuktur anlamaz diye benim fikrim sorulmadan
Ýþte benim çocukluðum böyle bir yaþamla geçti.

Okul tercihimde bile benim fikrim alýnmadý
Sen anlamazsýn diyerek sevdiðime salýnmadý
Öðrencilik böyle geçti, okul hayatý da bitti
Ama sonuç hüsran idi: bir netice alýnmadý.

Artýk büyüdüm diyerek kendime gelmek istedim
Gönlüme bir aþk doðdu ki onu ölesiye sevdim
Tek düþüncem o olmuþtu, ona sevdalanmýþtým
Ama ben hala çocuktum sevdiðimle evlenmedim.

Ýþte hep böyle yapýyor annelerle babalar
Güya bizi sevdiðinden bunca gayret çabalar
Ama demiyorlar ki biz her þeyi bilmeyiz
Hayatlarý mahvediyor bu düþüncesiz atalar.

Þimdi artýk sýra bizde; bizler bari yapmayalým
Canýmýz kadar kýymetli evlatlara kýymayalým
Onlara deðer verelim insan gözüyle bakarak
Beraber karar verelim birlikte mes’ut olalým.





Sosyal Medyada Paylaşın: