Bir Akşamdı...

Kuzgunî bir akþamdý
Mecâzlar deryasýnda kendini aradý


Hammâr oldu,elinde hançer
Fakîr oldu, dudaðýnda ter
Esrârlý bir vezirlik rolü üstlendi
Hayâl perdesinde gri bir seher


Sonra erenler bahçesine dalýverdi
Ruhunu uzaklara salarak
Bülbülün gözyaþlarýyla topraða akýverdi
Ýçindeki aydýnlýðý yakarak


Beni anlatan bir i mge bulmalýyým dedi
Gezdi durdu,gözleri açýk,yüreði lâl
Kitabýn sonuna gelmiþti,bitmiþti kâl
Son mazmun, gülümseyerek,ona bakýyordu:””Fânûs-ý hayâl””…

(ATAKUM-NÝSAN/2010)

Dursun Tiftik


Sosyal Medyada Paylaşın: