AYRILIĞIN GÜNCESİ

Bugün pazartesi,
Yokluðunun milat tarihi,
Ayrýlýk günlüðüne yazýyorum seni,
Birinci gününden acýtmaya baþladý
Ayrýlýðýn hazin sessizliði....

Bugün salý,
Dýþarý çýkmak istemiyorum,
Üstüme geliyor akasya sokaðý,
Sanki yýkýlýyor evler üstume, korkuyorum,
Daha ikinci gününden ayrýlýðýn,
Aðlama nöbetleri geçiriyorum....

Bugün çarþamba,
Alýþmaya baþlýyorum galiba,
Sensizliðe deðil ama yanlýzlýðýa,
Hala sahiplenemedim yataðýmý,
Sað tarafýna yatýyorum hala,
Solunda sen olmasanda...

Bugün perþembe,
Titremeyle geliyor adýn dilime,
Duvarlar, duvarlar geliyor üztüme,
Kaybedeceðim sanýrým aklýmý,
Þaþýrýyorum kendime, ne bu iþkence,
Sesler....sesler geliyor... Kim, Kim o?
Senmisin, deðilmiþ anladým gelmedin yine,

Bugün cuma,
Takvimde ne kadar aðýrmýþ,
Gecede bitmek bilmedi,
Üzerime giydiðim ayrýlýðýn gömleði,
Bugün cumaya gitmeli,
Sýðýnmalý Allaha,
Unuttur diye yakarmalý cuma günü hatrýna..

Bugün Cumartesi,
Kitaplara sýðýndým bugün yaramda hafifledi,
Sanýrým kabuk baðladý kanayan yaram sinemdeki,
Pazara biþeyim kalmaz,
Ahmet’ te hatýrlatmasa bari....

Bugün pazar,
Kendimi attým sokaða..
Koþarak geçtim akasya sokaðýný,
Attým kendimi sahile,
Ahmet gelecek þimdi,
Gider iki çay içeriz, belki tavla atarýz,
Geliyor iþte,
Ama...ama kim yanýndaki?

Sosyal Medyada Paylaşın: