BEN ÖLÜNCE
Ben ölünce sazým kalsýn dünyada,
Perdesine karalarý baðlasýn.
Mýzrap ile düzen versin teline,
Benim için aðýt yakýp aðlasýn.
Ben sazýma gözüm gibi bakarým,
O olmasa seller gibi akarým,
Dertlerimi ben sazýma dökerim,
Saklý sýrlarýmý ele demesin.
Mýzrap ile tellerine dövünsün,
Türkülerim söyleyip de sevinsin,
Benim gibi güzel ile övünsün,
Sakýn ola güzel hakký yemesin.
Sazým bazen düzen versin tellere,
Aldanýp da inanmasýn ellere,
Derdi ile düþtüm gurbet ellere,
Ümmü’m gibi el sözüne uymasýn.
Salih der ki; ben kendimi güdeyim,
Dert dökmeye bilmem kime gideyim,
Hayýrsýzmýþ þu Ümmü’mü n,ideyim,
Ümmü’m gibi beni darda koymasýn.
* 10.06.1988 *
Ozan Seveni Âþýk Salih ARMAÐAN Þair, Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.