Ýyilik için iþlemem gereken bir günah var þimdi Ruhsuzluðuma bir yürek kaný bulaþacak Minik minik kelebekler öldürmeliyim Gerçeðin bitimine, ufuk çizgisine asmalýyým sevdayý
Ýþlemem gereken bir günah var þimdi En gizlisinden...
Oysa günahsýz bir yavru var koynumda Yavruaðzý hayalleri, ýlýktan bahar gibi Umut gibi gözlerimi dolduran... Ama silmeliyim gözyaþlarýmý, Çünkü yürüyemem ardýma bakarak! Almam gereken ahlar var, Geceden sessizden...
Üçgenini kurmalýyým þeytanýn, Bir korsan olmalýyým maviden, Sýra þeytana da gelecek elbet Þafak sökmeden, Akrep yelkovaný yemeden...
Verilmiþ sözlerim var iyiliðe, Bu cinayet onun kanatlarý için, Yüreðimin ardýnda bir dünya var þimdi Döndükçe yüreðimi kýyamete iten...
Gecenin ayazýnda yeleleri dalgalanan Bir kýsrak kadar ihtiþamlý koþmalýyým rüzgârda Elimde kýlýcýmla... Önce iyiliðin boynunu kesmeliyim Kandýrmak için þeytaný Ýyilik ölmez ya! Onun hayat sýrrý benim dudaklarýmda!
Ve ardýndan Elleri olmalýyým bir çocuðun. Oynamaktan tozlanmýþ yüzünü yýkamak için, Yaðmura açtýðý iki küçük avuç olmalýyým, Tenime deðmeli yaðmur Masumluðumu geri kazanmalýyým...