NİSAN GÜNEŞİNE
Nisan baharýn ortasý
Açabilen tomurcuklarýn çiçeklerin
Yaþam sevdasý
Çok yeþil renklere boyadýk mekanlarý
Yinede farklý güneþinkiler
Renginde her bitenin yeþilini izledim
Yaðmur býrakmaya uðraþan bulutlarýn
Arasýndan sýzan ýþýklarda
Saymaya uðraþtým
Yeþilin yeþilinden kýrmýzýnýn yeþiline
Beyazýn yeþilinden aþkýn yeþiline dek
Baþaramadým sevdamla
Bir çift güvercin seviþirken ürkek
Özgürlüðün yeþilinde
Güneþe cilve yaparak
Birkaçý da açlýk gidermeye uðraþýyordu
Gözleri üretilmiþlerde
Bir tanesi de düþünüyordu balkonda
Özgürlük bu mu dercesine ve
Ürküp uçup gidiyor sevince doðru
Ýnsan taþý topraðý yýðmýþ üst üste
Boyamýþ güneþe renk, renk sözde
Ne garip ki uymuyor
Doðanýn doðal renklerine
Yaðmur ne gökte durabiliyor ne yer de
Dolanýp duruyor üretenin bedeninde
Bakýyorsun bulutlarda kararýyorlar
Ýniþiyorlar yeþilliklerle kucaklaþmaya
Nisan bu baharýn ortasý
Canlarýn yeþeren sevdasý
Güneþe
14 Nisan 2010 M.Paþakahyaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Paşakahyaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.