VATAN VE MİLLET.

Ey þair sustu kalem.
Dilin etmiyor kelam.
Yazdýn yazdýn yoruldun.
Sular gibi, duruldun.

Yazdýr þu kalemini.
Laf etme kelamýný.
Niçin neden suskunsun.
Þiirler yaz, coþtursun.

Vatan millet, diye yaz.
Alýnsýn þiirden haz.
Yaz þairim, etme naz.
Bu kýþ biter, gelir yaz.

Üzer seni, olanlar.
Ülkem yanar, yangýn var.
Þehit kaný, topraklar.
Aðlar durur, analar.

Hainler af edilir.
Bölücüler sevinir.
Her gelen, ahkam keser.
Bunaldýk beyler yeter.

Býktý usandý millet.
Yýpranýyor bu devlet.
Açýlým teslimiyet.
Yok bunda samimiyet.

Çoluk çocuk sokakta.
Gözleri var toprakta.
Sözcüleri mecliste.
Silahlarý tetikte.

Himayeci Barzani.
Hilebaz Talabani.
Olan askere olur.
Açýlýmsa son bulur.

Türkmendaðlý dertlidir.
Þiir yazmak sevgidir.
Önce vatan ve millet.
Sonra bayrak ve devlet.

HÝLMÝ CAN.
6.OCAK.2010.

(2573)


Sosyal Medyada Paylaşın: