aydan daha nurlu yüzlüye

kayýp mýydý saatler çarkýnda günahýn
ellerine dolanan güvercinler
Kutlu Elçi’ye yuva yapan
yataðýna býrakmýþtý sadece Ali’yi
Evrenin Sahibi’ne emanet
tüm kalanlar
zenci dostlarýn yanýnada gidenler vardý
denizi tevekkülle geçip

yürüdüm ruhumda yolcuydu keskin alemler
yorgundu artýk geçmiþe adanan yolcuydu
sessizlik geçiyordu elinden
sese yanýt veriyordu

artýk insanlýða adanmýþ Ýsa’nýn muþtuladýðý
yerle gök arasýnda tanýmayan yok
atasý Ýbrahim’in duasý
annesi’nin rüyasý
hoþgeldin
safa geldin

ft.


Sosyal Medyada Paylaşın: