YÜRÜ BE ADEM
Yalan yýlan ahbap olmuþ birbirine vermiþ meyil,
Sürülere kurtlar inmiþ itlerin umuru deðil.
Aslanlar kafese konmuþ bir de bak baðlanmýþ durur,
Caný sýkýlýnca çakal gelir birisini vurur.
Tilkiler leb-i deryada sermiþler nasýl da postu,
Kurdu görünce kaçardý ama þimdi olmuþ dostu.
Ýneklerin her birine yapýþmýþ onlarca kene,
Ýstediðin kadar kopar diyor yapýþa cam gene.
Zavallý leyleðin ömrü zaten geçiyor lak lakla,
Baykuþ yine imam olmuþ bacada tüner kalpakla.
Meydan farelere kalmýþ orda hora cirit atar,
Uykusundan kalkan ayý tanýr mýyým diye bakar.
Eþekler anýrýr durur kýsrak ise der beni al,
Böyle zinalar olunca katýr çoðalmasý doðal.
Arýlar durmaz çalýþýr ama petekleri bomboþ,
Asalaklarý hariç tut böceklerin iþi nahoþ.
Koyun kuzu þaþkýn durur sarmýþ onlarý bir gaflet,
Kaplumbaða niyaz eder tanrým diyor beni affet.
Kýrkayaklar kýrký yolda ayak basar izi kalýr,
Dalkavuklar dört bir kolda hatýr görür satýn alýr.
Ýþler böyle yürür KERVAN ne diyelim biz âleme,
Dönek olmuþ bakýn DEVRAN sen ister benzet ademe.
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.