karanlýklara boðulmuþ bir ses sesler ki, gecelerde soluksuz nefes nefes nefese gözlerin ruhuma kafes yeter ki gül sen! bir tebessüm ölüme heves anlatýlmaz nasýldýr düþlerinle yaþamak attýðým her adým sana varan kaçamak gecelerde þaþarak yýldýzlarý saçarak bir gülsen yeter! vuslat olur gözlerin, yüreðimden taþarak
saçlarýndan gelir rüzgarýn serinliði gülüþünde gizlidir sýrlarýn derinliði sen, bir gülsen, biter mýsralarýn matemi ýþýðýnla yoðrulur, gökyüzünün þenliði
yüzündeki gülüþle gökyüzüne selamsýn nikotin saatimde sýgaramda dumansýn ne yapsam olmuyor, saklýmdasýn, yaramsýn sen ki bir gülsen, bütün zamanlara dermansýn
varlýðýnýn neþesi gözlerimde belirsin zihnimdeki tüm izler ilelebet silinsin failisin þiirlerin, mýsralara kalemsin yeter ki gül sen! nefesin yüreðimde dirilsin…
A. Selim AKOL Sosyal Medyada Paylaşın:
MeLeKTaVuS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.