Mazi kokar cümle toprak
Minareler haykýrýyor; hak
Allah adý gönlüm de bak
Ulularýn þehrisin sen
Neler geçmiþ, adýn yüce
Tarihin de, bin bir gece
Masal dayým; san ki nice
Perilerin þehrisin sen
Nice dinler gördüm dün de
Kardeþ gibi buldum ten de
Ýlim irfan vardýr sen de
Alimlerin þehrisin sen
Sahabeler konmuþ, canda
Makberlerin kalmýþ anda
Kabirleri bu cihanda
Ashab’ýnda þehrisin sen
Baktým hoþu varmý yerde;
Eþin, nisbin yokki nerde?
Bir baþkasýn arz-ý serde
Güzelliðin þehrisin sen
Sokaklarýn hep dolanýr
Abbarede göz bulanýr
Gelip geçen herkes tanýr
Aþinalar þehrisin sen
Otað kurmuþ, zirvedesin
Dagbaþýnda mervedesin
Gerdanlýksýn; bak nerdesin
Gecelerin þehrisin sen
Þadýrvanlar sebil akar
Ulu cami göðe bakar
Göz yaþýyla gönül yýkar
Derviþlerin þehrisin sen
Taþ yapýlmýþ bütün yönün
Doyulmuyor her bir günün
Nasýl geçti þaþtým dünün
Seyranlarýn þehrisin sen
Damda olur cümle eyvan
Serin uyur tahtý kuran
Yýldýzlarý örtü koyan
Sonsuzluðun þehrisin sen
Yönüm kýble kalbim iman
Baþka türlü bulmam derman
Kalpte sevda, yüce ferman;
Refikamýn þehrisin sen
Bozkýr gezip gördü hani
Geçip gitti kaldý aný
Görse yine gözü yeni
Özlemlerin þehrisin sen