Sensizliğin Ötesi Yok

Hep sonbahar mevsim.
Sarý yapraklar örtüyor bütün yalnýzlýðý.
Bulutlarýn arkasýna gizlenen güneþ;
müþteri arayan ucuz fahiþeler gibi orasýný burasýný gösteriyor.
Sokak kývrýmlarýndan süzülüyor insanlar,
þehrin kalbine kan pompalýyorlar.
Onlar hýzlandýkça gürültü de artýyor.
Bu kalabalýk arasýnda yüzünü seçebilmek o kadar zor ki,
sesini iþitebilmek.
Dudaklarýný andýrýyor þarap,
þiþelerce içiyorum,
saatlerce öpmüþçesine seni sarhoþ oluyorum.
Yeþilini arýyorum gözlerinin,
bir türlü bulamýyorum.
Ürkekti dokunuþlarýn, ellerin.
Ellerini arýyorum üþümüþ her eli sýkarak.
Yüreðimin bekaretini yitirmesinden korkuyorum,
sumen altý ettiðim gecelerde.
Bütün gülüþler yalancý, yabancý görünüyor, tebessümün yanýnda.
Beynim yokluðunun iþgali altýnda.
Gönül telime dokunuyor, yokluðunun demir mýzrabý.
Yüreðinde temize geçmiþtim hayatýmýn müsveddesini, geçmiþimi sildim.
Senden ötesi yok.
Yaþamaya tam alýþýrken; kullanma kýlavuzunu beraberinde götürdün ömrümün.
Kimim nereden fýrlatýldým bu dipsiz kuyuya? Önümü göremiyorum.
Her neredeysen ( elma da deseler armut da ) olduðun yerden çýkmalýsýn,
yeniden sobelemelisin hayatýmý.
Özgürlüðümü hediye etmelisin dudaklarýnda taþýdýðýn týlsýmla.
Saçlarýndan týrmanmalýyým her gece, yalnýzlýk þehrinden senin yüksek kulene,
vardýðýmda soyunuk olmalýsýn, ürkmeliyim çýplaklýðýndan.
Erkekliðimden korkmalýyým karþýnda, þehvetimle savaþmalýyým bütün gücümle ,
galip gelemeyeceðimi bilerek.
Sonra birden kaybolmalýsýn.
Baþa dönmeliyiz tekrar.
Aramalýyým.
Serçelerin gagasýnda, çatlamýþ topraklarýn yarýklarýnda,
düþlerimden düþmemelisin, her gece buldum diye uyanmalýyým.
Yýldýzlarý toplamalýyým gökyüzünden, aradýðým her yere birini býrakmak için.
Daha önce hiç görmediðim topraklarda gezinmeliyim bir umut diyerek.
Kasýklarýmdaki sýcaklýðý koklayarak, aramalýyým seni.
Bütün kuþlara tek tek resmini göstererek.
Yeniden yaðman için üstüme toplayýp her dinden din adamlarýný, yakarmalýyýz
Tanrýya.
Eksilmeliyim her geçen gün, eksiklerimi tamamlayamamalýyým sensiz.
Daha çok arzulamalýyým, hýrslanmalýyým.
Gittiðim her yeri ateþe vermeliyim saklandýðýn yerden çýkman için.
Medeniyet tasmamý kýrmalýyým hayvanlaþmalýyým,
kimse sakinleþtirememeli beni senden baþka.
Baktýðým her yerde seni görmeliyim, senin adýnla seslenmeli insanlar
birbirlerine.
Çocuklarý sevdiðini bildiðimden, evimde bir sürü çocuk beslemeliyim çið
etle.
Her gün farklý bir intihar giriþiminde bulunup sonra vazgeçmeliyim
korkumdan.
Ölürsem seni kimim arayacaðý, dünyada yalnýz kalacaðýn, endiþesiyle.
Yedi kez bulup tekrar yitirmeliyim seni.
Kutsanmalýsýn bu yolla.
Çýldýrmalýyým deli gömleðimi sen giydirmelisin.
Ruhum çekilmeli damarlarýmdan,
cinayetimin faili de yine sen olmasýn
Sosyal Medyada Paylaşın: