YÂR sen buralardan gittin gideli,
Mecrasýndan taþan çaylara döndüm.!
Habersizce hicret ettin edeli,
Mecrasýndan taþan çaylara döndüm..!
Laf ile ,söz ile nasýl anlatsam.
Ne kadar zor imiþ kime dinletsem.?
Kerem’in hayatý gibi sonlatsan,!
Mecrasýndan taþan çaylara döndüm.!
Soldu hep güllerim,kurudu baðým.
YÂR kurban olayým eridi yaðým
Döndüm harabeye, yok solum saðým
Mecrasýndan taþan çaylara döndüm.
Ömrümde görmedim böyle bir darbe.
Sonunda yollarým sarýyor sarpa.
YÂR zehir’i sundu dayanmaz körpe,
Mecrasýndan taþan çaylara döndüm.!
Israrla duymadýn gönül çaðrýmý.!
Görüpte sezmedin gönül aðrýmý,
Oklarýnla deldin dertli baðrýmý.
Mecrasýndan taþan çaylara döndüm.!
Sözünle öldürdün,taþa ne gerek?
Nasýl dayanacak buna bu yürek.?
Gel kaz mezarýmý hem de gülerek
Mecrasýndan taþan çaylara döndüm.!
DURAK’ým geçer mi gül yüzlü yardan.?
Ýnan ki bunlarý yazmýþým har’dan
Yeniden baþlasýn kaldýðý yerden,
Mecrasýndan taþan çaylara döndüm.!
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.