Anla ki, ne haldeyim; anla ki, hicranýmý!
Sende ahd’olsa da gel, býraktýðýn yerdeyim.
Geçmiþi unuttum ben; susturdum vicdanýmý!
Ýçim kahr’olsa da gel, býraktýðýn yerdeyim.
Yine bir akþam vakti, özlemim oldu bütün
Derdimi bastýrýr mý, içtiðim zýkkým tütün?
Bir ufacýk an olsun, yada üþüdüðün gün;
Gözlerin dalsa da gel! býraktýðýn yerdeyim.
Mehtabým, dolunayým, gözlerimin can feri.
Yüreðime dolmuþsun, artýk dönülmez geri.
Düþlerinin benimle olduðunda boþ yeri.
Son vaktim dolsa da gel! býraktýðýn yerdeyim.
Ey ömre-deðer parem! gözlerim seni arar
Gözüm, dilim, kulaðým yollarda olmuþ radar
Seni bulabilecek olsam; gitmem mi fecre kadar?
Gül yüzün solsa da gel! býraktýðýn yerdeyim.
Yollarýn toprak olsa, seyran diye gezerim.
Çöllerde mecnun olsam; sana hayran gezerim.
Sonunda benim olsan; hergün bayram gezerim.
Arife olsa da gel! býraktýðýn yerdeyim.
Son kez görmeye heder etmem mi her aný’mý?
Son deminine kadar, akýtmam mý kaný mý?
Ömrüme sýnýr koyup, sana kurban canýmý
Azrail alsa da gel! býraktýðýn yerdeyim.
A.MORKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.