Bir insaný sevdim ben, Lakin hiçbir lisanda anlatamadým, Kocaman bir kalbe sahiptim üstelik þu küçücük dünyada, Gündüzleri ölüyorken, Rüyalarda sevdim yaþamayý, Ömrümü baðladým bir güvercinin ayaklarýna, Ve her vapura bindiðimde martýlarla paylaþtým sevdamý, Acýtmadý hiçbir þey aþk kadar, Ve aþk kadar masum deðil yaþanýlanlar, Saðýr bir kalbe sevdayý anlatma çabasýydý hep, Gözler bile bu kadar duyarsýz deðilken, Soðuk bir elveda busesi anlatýrdý her þeyi, Ve ben susardým sadece, Sadece susar ve dinlerdim denizi, O bana anlatýrdý, ben yazardým, Ýzmir’in en kuytu köþesine çekilir, En içli þarkýlarý söyler, Ve en derin mezarlarý kazardým bu sevda cesedine..
Doðukan ÝÇÝL, ÝZMÝR 06.04.2010, 01:44
Sosyal Medyada Paylaşın:
doic Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.