Yalnýzlýðýmý alýyorum ellerime
Hiçte eksilmiyor gözyaþlarým bugünde
Aðladýkça kiðnim azalýyor
Öfkem bir köþede dinlenmeye çekiliyor
Sözlerinle inciltirken
Yüreðim genede affetmeye yöneliyor
Belki masum deðilim
Ama bu kadarýnýda haketmedim
Her akþam sözlerinle kýrýlýyorum
Aslýnda kendimden çok
Sana acýyorum
Bu günde kýrýldým
Gene aðlatmayý baþardýn
Bana bu kadarý ar geliyor
Sözlerindeki hiçbiri deðilim
Kýrýlgan yüreðimle kýrýlýyorum
Unutma olur mu?
Belki beni duyma þansýn olur
Gene ardýmdan kýrýcý sözlerini haykýrýrsýn
Sende belki kýrýlýpta aðlarsýn
O anlarýný görürsem
Seni affetmeyi baþarýrým
ÖZLEM GÖÇ ÇýlgýnÞair
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.