Al düşlerimin kopan gül yaprağı…

Mor hüzünler ki akþamýn ilk adýmlarýnda
Penceremin pervazlarýnda yerini alýrlar
Çýrpýnan kuþun kanatlarýnda uzaklaþýrken
Umutlarým baþka bir günün avuçlarýndadýr


Öfkemin kýzýllýðýnýn çare olamadýðýný bilirdim
Kanayan aþk yaramý hiç dindirmeyeceðini de
Al düþlerimin kopan gül yapraðý misali sýzýsýný
Terennüm ederdim, akþamýn hicran þarkýsýyla


Divaneliðim nüksederdi atardým kendimi yere
Köþelerin en sefiline ve derinliðin hengâmesine
Býrakrým melalimi, serkeþliðin aðlatan eþliðinde
Derinlerden hisseder, yadýma figanlaseslenirim


Kara bir geceye, al müjdeler sunan her heceye
Gönlümün kararan penceresinde ki o bilmeceye
Tozlu yollardan, murat için gelen an sezsizliðine
El sallamak istiyorum, yolunuz açýk olsun diyorum


Þu akan damlalar ki iyi ki yakar yaðar yaðmurlar
Alýr çýkarýrdý beni kuytu kimliðimde ki korkumdan
Sevinç tohumlarýný akýtýrken yüreðime o þadýndan
Umut kollarýna ulaþtýrýr, ruhumu tutkudan arýndýrýr

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: