Yordu Beni

Özlediðimin köyümün,
Yazlarý yordu beni.
Ot biçtiðim daðýmýn,
Düzleri yordu beni...

Ýki gözüm aðlamýþ,
Gözüm yaþým çaðlamýþ,
Anam bezim baðlamýþ;
Bezleri yordu beni...

Vakit var mý gülmeye,
“Gülmek nedir? ”; bilmeye?
Odun koydum dilmeye;
Özleri yordu beni...

Su getirem çeþmeye,
Kimse suyun deþmeye...!
Büz döþedik eþmeye;
Büzleri yordu beni...

Çepin çaldým gevere.
Keçi saldým davara;
Akþam gelir avara..!
Tozlarý yordu beni...

Gönül bilmez fermaný..
Yele vermiþ harmaný..
Nazlý yarmiþ dermaný;
Nazlarý yordu beni...

Âhû, ceren, gazalýn,
Düþte gördüm Hazal’ýn,
Gözlediðim güzelin;
Gözleri yordu beni...

Iþýk saçan güneþin,
Kavuþulmayan eþin,
Küllediðim ateþin;
Közleri yordu beni...

Gösterdiler amaçlar,
Dik çýktýðým yamaçlar...!
Doktor yazdý ilaçlar;
Dozlarý yordu beni...

Yazýn baðlar kazarken;
Güz gelince bozarken,
Ter koynuma sýzarken;
Tuzlarý yordu beni...

Ne kimseyi kinledim,
Yük altýnda inledim,
“Büyük” dedim; Dinledim;
Sözleri yordu beni.

Oy sattýlar seçimde;
Dert çektiler geçimde! !
Halleri ne biçimde;
Yüzleri yordu beni..

Erzurum’da gezdiðim,
Þair olup, yazdýðým,
Býyýðýmdan çözdüðüm;
Buzlarý yordu beni...

Baba kulüp gezerken,
Anne konken dizerken,
Çocuðundan bezerken;
Pozlarý yordu beni..

Sýnýflar kýrk kiþilik,
Aðýzda laf deþilik! !
Saðý solu eþilik
Azlarý yordu beni...

Kýz oðlana asýlmýþ;
Oðlan mahcûp; kasýlmýþ! !
Edep, hayâ fasýlmýþ...
Kýzlarý yordu beni...

Erkeði arar zula..!
Bir içim vere mola..
Ýzmarit atar yola;
Gizleri yordu beni...

Sýralara sokulduk,
Hizalara bakýldýk,
“Hazýr ol! ” da dikildik;
Tazlarý yordu beni...

“Koç Kýran Daðý” duman,
Eþkýya bulmaz aman...
Peþine düþtük yaman;
Ýzleri yordu beni...

Vatan dedim, yapýþtým;
Düþmanlarla kapýþtým;
Dostlar gördüm; apýþtým.(!)
Kozlarý yordu beni..

Bayramlara adandýk,
“Kez Baþý”na dadandýk;
“Sarýcakaya”dandýk;
“Kez”leri yordu beni...

Kurân okur seslerim,
Ritim tutar kaslarým,
“Tiz”den “bas”a “Bas”larým;
“Tiz”leri yordu beni...

Þehâdetler garibçe,
Kurân okurlar; “Çince”(M.AKÝF)
Düzelttim ince, ince;
Cüzleri yordu beni...

Namazlarda yarýþlar,
Rükû, secde ediþler,
Tez, tez selam veriþler;
Hýzlarý yordu beni...

Üç-beþ kitap okuyan,
Ahkam kesip; þakýyan,
Kanal, kanal dokuyan;
Tezleri yordu beni...

Müzik derler; var fizik..(!)
Kalça kýrýk, bel ezik...!
Kafalar hepten bezik...
Cazlarý yordu beni...

Dallý Mustafa; sözüm:
“Bitmez derdimiz bizim,
Buluruz elbet çözüm.”
Hazlarý yordu beni....

(SARICAKAYA -18.11.2004)



Sosyal Medyada Paylaşın:

DALLI MUSTAFA Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

OĞLAN DEDİ; KIZ DEDİ: MANİLER AÇILDI CÜMLE KAPISI; YOKTUR AĞYÂRE TAPISI ERZURUM'A GÜZELLEME, ERZURUM'A AĞIT HOCALARIMIZA MANİLER Kaynanalı Maniler Üstün-name. ALPAGUT’A GÜZELLEME, ALPAGUT,A AĞIT YAĞI GİTMİŞ; POSA BİZE.. GÜLEMEDİM; CAMİ DİBİNDE BÜYÜYEN ÇOCUK… NÛR HÜDÂ`YI ÖZLEDİM..