Acým biraz geçerse daha iyi yazabilirim diye düþündüm. Hep öyle olur ya.
Biraz sarhoþum galiba. Biraz kötü. Neyse...
Sana bir þey anlatmak istemiþtim.
Senin parfümünü bileðimin arkasýna sürdüm. Damarlarýmýn üstüne.
El yazýný sakladým. Sana bir sene sonra gösteririm. Güleriz.
Ben gülemem belki.
Sen gülersin.
Acým biraz geçerse bi arkadaþýmý arayabilirim.
Derim ki kardeþim iyi misin? Savaþý kaybettim. Ama iyiyim.
Derim ki kardeþim beni vurdular. Ýki üç adam, kötü gülüþlü.
Derim ki bir kadýn...
Çocuklar kurtuldu mu?
Ben bunlarý haketmedim derim.
Ben bunlarý hakettim.
Derim ki
Kardeþim
Ben bunlarýn hepsini...
(Ben bunlarýn alayýný kardeþim.)
Parantezlerini unutmuyorum bu þiirin, ne garip. Bunu düþünecek halim varmýþ demek.
Demek bu kadar ölmedik daha, aman ne güzel.
Bunu dikkate alýr mýsýnýz?
Beyler ve bayanlar bana O’nu çok gördünüz ama ben çocukken bir kere
O’nu öpmeden önce çok dua ederdim yemin ederim.
Beyler ve bayanlar
Ben bir kadýný severken çok ölüyorum zaten.
Derim ki
Benim kardeþim.
Kardeþim benim!
Bu sefer çok öldüm ben.
Pencereyi açarsam biraz hava alabilirm diye düþündüm. Sigara dumanlarý çýkardý ve ben biraz nefes alýrdým.
Kapýyý kapattým. Pencereyi açtým. Sen kapýdan gelmezsin artýk.
Derim ki kardeþim
Kelebekti O.
Üzerime kondu.
O’nu öldürdüm.
Kýyýdaki Adam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.