dalgaları tekmelerim senin için...

katranla yamandý gökyüzü
maviye düþman bulutlar
þimþeklerine öfkeler yüklenir
kýyamet korkularýnda ürperirim
gök gürültülerinde
kollarýna sýðýnmak isterim
saçlarýma dokunan nazlý ellerin
tenimde gezinsin sýcaklýðýnla
yaðmurlarda sýrýlsýklam olacaðýma
sevdanýn titremelerinde kalayým
yoksun be caným, cananým
nerelerdesin sen bahar bakýþlým?..

ne zaman gök yarýlýp boþalsa
gözlerim üþüyen kuþlarda asýlý kalýr
yuvalarýna kelepçelenmiþ, korkularda
yavrularýna kol kanatlar gererken
bakýþlarýma siyahiler düþer
gülmelerimi unutur, hayaline dalarým
eririm için için
delice anmalarýn aklýma düþtükçe
sen de benim gibi ýslanýr mýsýn
yüreðimden inen saðanak yaðmurlarýnda?..

iþte bir haziraný da devirip gidiyorken
güneþin unutulmuþluðunda
fýrtýnalar çöker dolaþtýðým yerlere
denizler kudurur
kumsallarýn yalnýzlaþan efkarlarýnda
ne martýlar, ne de uçurtmalý çocuklar
bir ben var dalgalarý küfürle tekmeleyen
hüzünlere sarýlmýþ öfkelerime
aldýrýþ edenim bile yok sevgilim!
Sosyal Medyada Paylaşın: