ENES HAN BAKITKAL
Ellerim þimdi soðuk ve ruhum sensiz,
Nasýl üzülmem ben kalmýþým çaresiz,
Eteðin duruyor odamda öylece hareketsiz,
Sen gittiðinden beri yüzüm oldu neþesiz
Hangi lafým kýrdý seni böyle derinden,
Acýmý çektirdim sana hiç bilmeden,
Neden bu gidiþin söyle bana neden?
Beklerim hala limanda yolunu,
Acý bir ses çalar istanbul vapuru,
Kýyamet gelir insanlar meydanda,
Izdýrap ile ararým seni yine ben sokaklarda,
Tarumar olurda dünyanýn her yeri,
Koþar köprüye durmadan beþeri,
Ayný onlar gibi bende koþarým,
Lakin köprüye deðil ben seni ararým.
enes han BAKITKAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
enes han bakıtkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.