ORASI BENİM KUTLUBEY İM

Orasý benim dertli köyüm KUTLUBEY`ÝM
Ne suyu var idi nede yolu hakkýnca
Derelerde çeþmeler ovada bir kuyu
Kýrba [Kova] ile çekerdik suyu
Ama yarým saat uzaktý yolu

Unutturuyordu bütün umutsuzluðu
Kuzeyinde goca gölü güneyinde hacý gölü
Kalaycý yel deðirmeni erenler anneþ tepe
Büyüdük çapýt topu tepe tepe

Topraðýmýz azdý ama kýrmýzý verimli
Baðlarýmýz vardý çekirdeksiz üzümlü
Eylülde sererdik sergimizi (üzümü)
Peþinden kaynatýrdýk pekmezi

Denizli`ye yüz on Uþak`a altmýþ
Etrafýna kara kara bulutlar çökmüþ
Kar yaðardý bir metreyi geçerdi
Akan sular gölleri doldurur hayvanlarýmýz içerdi

Ýnsanlarý çok çalýþkandý
Etrafýnda altý daha köy vardý
Bin dokuzyüz altmýþ iki yýlýnda
Babalarýmýz avrupaya yollandý

Su derken yol derken
Elektrik geldi merkezden
Tosunlarla tarlalarý ekerken
Katýr geldi motor geldi peþinden

Hemen hemen yoktu Karakaçan`sýz evimiz
Yetmiþ yedi yýlýnda kuruldu belediyemiz
Seçimden seçime gelir idi büyükler
Her beþ yýlda yenilenirdi ümitler

Ey Kutlubey ayrýlmadým ben senden
Þehre geldim otuzuma girerken
Geçim þartlarý imkanlarý zorladý
Sakin sayýldým Pelitlibað`da seksenden

Mehmet Daðal çekmiþsin sen çok çile
Bülbülde figan edermiþ çok sevdiði o güle
Çok seviyorum insanlarý dost ola
Onlarla aðlarým onlarla gülerim
Rast gelesiye kadar Azrail`e
Mehmet DAÐAL

italik ]
Sosyal Medyada Paylaşın: