küskündü hüznün akþamlarýnda savaþlardan kalma þarapnel parçalarý yüreðini acýtmýþ gözleri dalgýn dalgýn havai fiþeklerin bir an parlayýp kaybolan renklerinde kendini arýyor
bir fotoðraf gibi derinliði olmayan duygularýn denizinde kaçak bir yolcu gibi pusulasý olmayan teknede tek baþýna yol alýyor
günün ve gecenin ötesinde koyu karanlýklarda sabahlara uyandýðýnda boþluða dokunuþta kalmýþ umutlar
kuzey rüzgarlarýnýn iþi deðildi alnýndaki derin çizgi gözleri nemli ama aðlayamýyordu yitirmiþti ümitlerini…
Baki Ceylan
þiirin hikayesi bir sahil kasabasý balýkçý ve kýzý heykelinin önündeki bir bankta elindeki poþete gizlediði þarap þiþesiyle bir an geldik gözgöze uzaklardaydý/dokundum omzuna dostça saçý sakalýna karýþmýþ ama asil bir tavýrla gözleriyle merhaba otur dedi bana...Konuþtuk ünv. bitirmiþ fizik bölümü mezunuydu o konuþtukça yutkundum en zirvesine gelmiþti hayatýn ve biri onu bu hale sokmuþtu.Ne yaptýysam söyletemedim belliki sevmiþti ben de yazardým dedi þiir ama bak titriyor ellerim zaten ne yazacam ki biliyorum tüm ümitlerimi yitirdim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
baki ceylan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.