SEN, IŞIKSIN !

SEN, IÞIKSIN !



Yoksulluðun kýrbacý,
Çýplak ayaklýk , can alýcý.
Yetim kalmýþtý,
Kargalardý ,kovaladýðý...

Lider oldu, genç yaþýnda,
Varlýðý hiç yoktu , o yaþta.
Arý gibi üretken olmak ,
Canýyla, varlýðýyla.
Bal demlemek, çiçeklerden,
Sunmak insanlýða, ÖZGÜRLÜK adýna.


Nasýl kurtulurdu bu millet,
Tüm, çýplaklýðýyla?
Geçti aðýr mücadelelerden,
Eðmedi ki hiç baþýný.
Piþmanlýðý olmadý asla,
Görevinde ,yaptýðý.
Satarken çevredekiler, vicdanlarýný, ruhlarýný,
El,etek öpmek pahasýna...
O, kurtardý büyük çaresizlikten,
Bir Ülkeyi,
Arþa erdi baþý...


Çakmak çakmaktý gözleri,
O ,Korkusuz.
O, bir Savaþçýydý,
Hep yorgun, hep uykusuz.
Kocamandý yüreði,sessiz,
Çare, kendisiydi, kaldýðýnda çaresiz.
Tek gerçek AÞK , Vatanýný bildi.
O, tüm Uluslarýn bile , önderiydi...


Elveda derken, genç yaþta yaþama,
Bir Kahraman, bitmeyen bir Efsane oldu,
Türk Ulusuna.
O, Iþýktý, sönmeyen Güneþ oldu.

Sen , ATA’M ! Anýtkabir ’de sonsuzluða erdin,
Sen, akýn akýn gelen sevenlerinin,
Gönüllerine girdin !


Bitmek , tükenmek bilmeyen Sevginle,
Yaþayacaksýn hep yüreklerde,

Doldurulamayacak yerin ATA’M !
SEN IÞIKSIN !





NUR BENLÝOÐLU // ANKARA, 10.04.2010


Sosyal Medyada Paylaşın: