KORKULARIM

KORKULARIM

Korkuyorum seni sevmekten.
Ýlk defa korkuyorum.
Geriye baktým çok defa.
Ýlk defa sevmekten ve
Seni kaybetmekten korkuyorum.
Gördüðüm rüyanýn bitmesinden korkuyorum.
Sana gelmekten korkuyorum.
Özlemekten korkuyorum.
Ýhtimallerden korkuyorum.

Sesim sana özlem dolu.
Gözlerime ýþýksýn.
Iþýðýmý kaybetmekten korkuyorum ilk defa.
Yýkýntýlarý süpürebilecek gücü verdin bana.
Bu gücü bile kaybetmekten korkuyorum.
Ne bileyim iþte,
Belki de beni sevmenden korkuyorum.
Sana acý vermekten korkuyorum.

Kýþ ortasýnda açan çiçeðimdin.
Solmandan korkuyorum.
Geleceðim, bekle demiþtim.
Gelip de seni bulamamaktan korkuyorum.
Ýçimdeki çocuk sustu bu aralar.
Ya yeniden konuþmazsa benimle?
Onu küstürmüþ olmaktan korkuyorum.
En kötüsü de senin susmandan korkuyorum.

Gülüþlerime hüzün saklý.
Onu görmenden korkuyorum.
Mutlu iken zaman çabuk geçermiþ.
Zamanýn geçmesinden korkuyorum.
Girdiðim zaman tünelinin ucundaki ýþýktan korkuyorum.
Kalbimi sana emanet etmekten korkuyorum.
En kötüsü de bir ömür sana sevdalý kalmaktan korkuyorum.

Niye ýþýðým soldu,
Niye güneþimdeki çizgiler?
Ellerini ýsýtamamaktan korkuyorum.
Sevilmeye doymaktan ama
Senin aç kalmandan korkuyorum.
Ýçimde uçuþup duran kelebeðin kaçmasýndan korkuyorum.
Ben sihirli elmayý yemekten korkuyorum.

Cennetim oldun.
Cennetten kovulmaktan korkuyorum.
Destanlar vardýr göz göze geldiðinde yazdýrýlan.
Ben efsanen olmak istedim.
Efsaneni duyamamaktan korkuyorum.

Umut bakýþlý sevdam,
Kucak açmýþ, beklerim.
Sahnelerde yankýlanan sesin
Taþar sokaklara.
Oyun biter, perdeler iner.
Ben bu perdenin inmesinden korkuyorum.
Oyunun bitmesinden korkuyorum.

Doðru anlatýrsan bana kendini
Doðru okursan kalbimi,
Doðru yazarým hikâyemi.
Bu hikâyeyi yanlýþ yazmaktan,
Seni anlayamamýþ olmaktan korkuyorum.

Gözlerinde hüzün var,
Belki birazdan
Çekip gideceksin.
Çekip gitmenden korkuyorum.

Dünya yorgun,
Sen dargýn.
Gölgene her bakýþýnda
Beni göreceksin.
Baktýðýnda beni görememenden korkuyorum.

Geceler bitmesin isterim,
Gün doðmasýn.
Düþlerimdeysen eðer sen.
Düþlerime girmemenden korkuyorum.
Mavi bir rüya idi yaþam,
Gözleri açýk seyre dalýnan.
Seninle birlikte seyredememekten korkuyorum.

Yitik zamanlarda kalmasýn duru gölüm
Ýçinde kuðularýn yüzememesinden korkuyorum.

Evren hangi uzunlukta
Bir cümleye sýðar,
Ve kaç heceye bölünür?
En uzun cümlem sen olmalýsýn.
Olamamandan korkuyorum.
Ben galiba saçmalýyorum.

Müþerref ÖZDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: