ELİMDE GÜL

Madem ki diyorsun bana,nerden çýktý bunca þiir?
Hülyalarda gezemezdim, elimde gül olmasaydýn.
Þiirin bir yaný hüzün, bir yanida engin nehir
Sularinda yüzemezdim, elimde gül olmasaydýn.


Sözcükler aðlaþýr durur,betimsiz kalýr kurgular
Gerçeðin yerine geçer, anlamsýzdýr tüm vurgular
Bazen baþta,bazen sonda, gelip yerleþir sorgular
Kötülere kýzamazdým, elimde gül olmasaydýn.


Serbest ,hece,lirik,epik,sözler dökülür dilimden
Sana hüzün veren kimse,çekinir kaçar yelimden
Bu noktada korkusuzum,kimse kurtulmaz elimden
Yüreðine sýzamazdým, elimde gül olmasaydýn.


Bülbülümsün bu kafeste ses verirsin her sesime
Canýma can katan sensin ,karýþýrsýn nefesime
Mutlulukla bakan gözün, oklar vurur kafesime
Ben bu resmi çizemezdim, elimde gül olmasaydýn.


Varlýðýmýz sana baðlý,ekmek aþýmýn tadýsýn
Bunu gururla söylerim,sen ömrümün miadýsýn
Zaralýya yoldaþ ,yaren; þiirlerinin adýsýn
Bu þiiri yazamazdým, elimde gül olmasaydýn.

12 -4-2010
ist
Sosyal Medyada Paylaşın: