Geceni Gündüz, Gündüzünü Gece Etme !

Yapay sevgilerin döþeðinde debeleniyorum,
Bedenimin yorgunluðu geçmiyor tam aksine artýkça artýyor.
Dostun dostunu sattýðýný görüyor þaþýrýp kalýyorum.
Ýnsanlýðýn çölünde bineðini kaybetmiþ seyyah misali,
Kolum kanatým düþüyor yanýma.
Keþke insanlar eskisi gibi kýt kanaat geçinseydiler de,
Bu kadar yapaylýk içinde olmasaydýlar !
Keþke insanlar bu kadar nimetler içinde boðulmasaydý da
Yeter ki, görüþ ve düþüncelerinde samimi olsaydýlar!
Olumsuzluklar niye bu kadar almýþ baþýný gidiyor?
Yapay kabzalý hançerlerle benim ben diyen babayiðitler,
Binbir siyasi oyunlarla haince ve sinsice vuruluyor.
Vicdansýzlýk, hainlik, gaddarlýk, acýmasýzlýk bu kadar da olmaz ki,
Can gibi can taþýyan yürekler bu kadar kolay harcanmaz ki,
Menfaatler insaný bu kadar zalim yapabiliyormuþ meðer
Yeni anladým.
Ve birkaç yaþ birden yaþlandým,
Çünkü daha önceleri bunlarý ne görmüþ ne de tasavvur etmiþtim.
Duyuyordum ama inanmýyordum.
Hatta daha doðrusu inanmak istemiyordum,
Çünkü okuduðum kitaplarýn hiç birinin ana fikrinde bunlar yoktu.
Ýnsan, fedakarlýk abidesi olmalý deðil mi?
Ýnsan, arkadaþýnýn sýkýntý ve tasalarýný paylaþmalý deðil mi?
Ýnsan, arkadaþýnýn namusuna kendi namusu gibi bakmalý deðil mi?
Yazmam gereken daha birçok “deðil miler" var
Reyhanlarý, Muhammedi gülleri yetiþtirmek varken,
Dikenlerle hemhal olmak kimi mutlu eder
Helal çalýþan, namuslu, þerefli, insanlarýn ayaðýný kaydýrmak,
Niye bu kadar yaygýn ve revaçta?
Oysa o insanlar mutluluklarýn sigortasý deðil mi?
Oysa o insanlarýn yüzü suyu hürmetine deðil mi ki,
Yüce Allahýn baþýmýza taþ yaðdýrmayýþý,
Sofralarýmýzda halen bereketin olmasý.
Ýki elin parmak sayýsý kadar da olsa parayla satýn alýnmayacak
Çok kýymetli deðerler halen kör topal olsa da yaþanmak ta yaþatýlmak da
Onlar da olmasaydý benim ben diyenlerin hali ahvali nice olurdu?
Kelli felli adam görüntüsünde olanlar, bunlarý düþünmeyi niye akýl etmiyorlar?
Okumak bu mu?
Bilim adamý olmak bu mu?
Oysa insan dediðin insan, yaradana her halukarda þükretmesi gerekmez mi?
Ýnsan dediðin, ihtiyacý olanýn ihtiyacýný bir þekilde gidermez mi?
Kemal yaþta olmama raðmen hala anlayamadýðým bir sürü dalavereler var
Ýnsan en kýymetli mahluk deðil mi?
Bu kainattaki her güzellik insan için yaradýlmamýþ mý?
Her þey onun emrine musahhar edilmemiþ mi?
Yere göðe sýðmayan yüce Allah, insanýn gönlüne sýðdýðýný bildikleri halde,
Niçin yaradaný o gönülde misafir edip de þereflenmiyorlar?
Demek ki,insan deve kuþu misali baþýný kuma gömmüþ bunlarý görmek istemiyor
Kendilerini niye kandýrýyorlar?
Yalandan yaptýklarý roller er veya geç bir gün son bulmayacak mý?
Kutsal deðerler bile çiðneniyor
Oysa ceylan misali gözleri var niye görmüyorlar?
Üç maymunu oynamak niye bu kadar ilgi alaka görüyor?
Maymun bir hayvan olduðu halde onlar kadar rol yapmýyor,
Hatta maymunlar konuþabilseydiler,
Onlarýn bu yaptýklarýndan çok þikayetçi olduklarýný itiraf edecek,
Ve yazýklar olsun diyeceklerdi.
Ey insan,
Aklýný baþýna al!
Geceni gündüz, gündüzünü gece etme’
Acý kendine !
Kabirdeki halini ahvalini tasavvur et!
Cennetliklerden olabilecek iken cehennemliklerden olma!
Yazýk etme kendine ve sevdiklerine!
Bu üç günlük fani dünya bir filmdir bir gün bitecek,
Nedametler karýn doyurmaz, unutma !
Güle sevdalý bülbüller varken,
Muhammedi gül bahçelerine baykuþlarý tünetme
Ben senin cehennem narýnda yanmaný istemeyenlerdenim.
Zira bu emanet nazik beden vallahi de, billahi de, tallahi de, o nara dayanmaz
Ben yaradandan ötürü seni seviyorum.
Rahmani yollara baþ koymaný istiyorum,
Zira çok kazançlý olacaksýn.
Yemin ediyorum.......
18/Aralýk/2009

Sosyal Medyada Paylaşın: